Sklavokanto

Avo eĉ de la praavo
servis kiel negrosklavo,
al plugilo sin junganta,
por blankulo rikoltanta,
batalanta.

Nepo eĉ de la pranepo
tra ĝangalo, marĉo, stepo
bestojn ĉasis mem ĉasate,
oron minis prirabate
kaj malsate.

Homo en ci, blanka homo,
nigras pli ol la ebono,
blindas ci eĉ okulhave,
surdas ci eĉ orelhave,
luksosklave.

Blanka frato, ci sendanka,
cia riĉo negrosanga
nelaveble sur ci ruĝas,
cin akuzas, cin prijuĝas,
morne muĝas.

Oraj lumoj jam aŭroraj
post jarcentoj sklavlaboraj
finon signas por ĉi honto;
jen tagiĝas horizonto
en la mondo.

Vento freŝa, sklava gento,
blovas tra la kontinento,
pelas putron kaj pasivon,
portas forton kaj aktivon,
novan vivon.

Frato, ĉesos ekspluato,
la pirata sklavmerkato,
juste venkos nia vero
kaj triumfos sangofero
por libero!