AL FILOJ DE KAINO

Filoj de Kaino kun la stigmo,
mature atendas vin la rikalto!
Faru fajron! Flagru sen estingo
sur tero gehena flam' de malordo!
Al ŝtiparo do moralon, virton!
Noblajn celojn ĵetu sub la cindron
kaj kolero lafa de la Etno
furiozu en la detrusento!
Ne hezitu, filoj de Kaino,
la mondon putrantan fine renversi!
Sciu, vian tronon por la gajno,
milmiloj rapidos sklave tuj servi!

Filoj de Kaino, la prapatro
ne tre favorata estis hieraŭ,
sed nun ŝajnas, ke via "talpo-arto"
jam estas laŭ plaĉ' de l' trono fiera,
ĉar al vi Li donis la potencon...
Dum arme' de l' Bono perdas centon
da plej noblaj koroj, — vi triumfas,
novajn buĉmaŝinojn zorge muntas...
Flugu supren do la fum' incensa
de via altaro, gent' de Kaino,
por konvinki Lin pri fakt' esenca,
ke ĉi besto estas hom' nur laŭ ŝajno.

Finan venkon por la pens' Kain-a
kun ve' mi sopiras, ho bestofrato,
ĉar la homo, estu kia ajna,
li celas fratmurdon per korotrafo.
Finan venkon do anime korpe,
ke ĉe manĝotrog' de l' sango — porke
glutu, gruntu ĝis satiĝo morta
ĉi kreaĵo glora, sed plej monstra;
ke ne pulsu koro aspiranta
kun vea dolor' al Vero kaj Bono
kaj ne vivu plu al kiu vanta
sopiro pruviĝas ,,esti nur homo ".