|
Eklarmas mia koro, vin vidante en zuma laborejo de uzino, kiam mil mordajn radojn murmurante movas la monstra forto de turbino, kaj viajn vangojn en ĉi raba rito makulas strioj de fulgmiksa ŝvito. Mi vin renkontas ankaŭ en kontoro. Tuttage sidas vi ĉe skribmaŝino, dum viajn formojn taksas direktoro. Kaj ĝis alvenas rampa tagofino, en timo, honto, tedo kaj tolero vi revas pri la amo kaj libero. Ankaŭ en vendohaloj vi ĉeestas, vizaĝo via palas post vendtablo. Dum monon poŝoj de la ĉef' digestas, vi kun deviga klino kaj afablo alportas por mi ŝtrumpojn kaj kravatojn por kiuj mi ŝparadis ses monatojn. Vin ĉie vidas mi en viv' vandala. Se por konsolo aĉa en kantinon min pelas la amar', kun vango pala vi portas al mi la malbenan vinon, kaj via rido kompatinde lamas. Knabino palvizaĝa, mi vin amas. |