I.Mi amas vin — eksmoda diro!Mi preskaŭ hontas pro l' senfort'. Konfesi al vi pri l' sopiro Necesus nova, freŝa vort', Kaj mola, kiel kis' patrina, Kun ĝojolarmo de l' dorlot' Kaj sankta, kun valid' senfina, Kiel ŝtalfirma jura vot', Balbuta de volupto svena, Kaj blanka kiel blanka ard', Jubila, flagra kaj solena, Kiel en vento la standard'! Mi amas vin — parolo griza, Kaj fuĝa kiel vento-zum': Dirita, ĝi forflugas disa, Kiel la cigareda fum'. Mi tamen diras ĝin ripete, Kiel se adoleska bub' Plezuras en kaŝej' sekrete Per flugigata fumo-nub': Li ĝin enspiras kaj elspiras, Ĝis en malleva-leva tren', Lin en kapturnon dolĉan tiras Facilbalanca varma sven'. Mi amas vin — ho tamen kara Parol'! Ĝi diras min al vi! Ĝi estas la spegulo klara De la eterna nostalgi', Per kiu mia kor' sopiras En via brust' je bona hejm', Per kiu mia sang' sopiras Flui en via varma vejn', Per kiu mia karno-osto Sopiras, ke ĝi en absorb' Fandiĝu el soleca frosto En la printemp' de via korp'! |